Κατ’αρχας έχει ένα από τα καλύτερα ποστερ που έχω δει. Μετά, είναι Ασιατικό θρίλερ, βασισμένο μάλιστα σε δημοφιλή κομικ, άρα ελπίζεις ότι θα δεις κάτι καλό, και η πρώτη εναρκτήρια σκηνή δε σε απογοητεύει καθόλου.
Κρίμα που δεν κατάλαβα τίποτα!
Η ταινία ξεκινά εντυπωσιακά, δείχνοντας ένα γάμο που καταλήγει σε σοκαριστικη δολοφονία (ο ίδιος ο γαμπρός πετά τη νύφη από το 3ο όροφο στη δεξίωση, η οποία σώζεται αλλά στο νοσοκομείο την μαχαιρώνει καμιά 50αρια φορές ...η θεια της!) Στο σχολείο της πρωταγωνίστριας γίνονται παρόμοιες απόπειρες (δάσκαλος σε μαθητή, συμμαθήτριες μεταξύ τους) και σιγά σιγά οι δικοί της αρχίζουν να ψιθυρίζουν κάτι για μια κατάρα. Μέχρι εδώ καλά.
Προς τη μέση της ταινίας, κι ενώ συνεχίζει να είναι μπέρδεμα, διαφαίνεται ότι πρόκειται για πράξεις εκδίκησης, που φυσικά δε δικαιολογεί όλα τα προηγούμενα αλλά κάποια από αυτά. Σ αυτό το σημείο, κι αν ακόμα στοιχειωδώς παρακολουθείς τη πλοκή και δεν έχεις παραδοθεί, η πρωταγωνίστρια φεύγει και πάει να βρει κάποιον παππού να της εξηγήσει τι συμβαίνει και όλοι θέλουν να τη φάνε λάχανο. Οκ, λες, εδώ θα καταλάβω. Μπα!
Ο παππούς δίνει και τρίτη διάσταση στο γιατί. Πρόκειται για ένα άρρωστο παιχνίδι κάποιου, ξεκινώντας από πολύ παλιά, χωρίς προφανή λόγο. Εκεί κάπου απελπίστηκα. Κι όμως, δε τελειώσαμε!
Για παράδειγμα, προς το τελος μας δείχνει ότι οι γονείς της κοπέλας ετοιμάζονται να κάνουν το τραπέζι σε έναν άγνωστο επισκέπτη. Μετά η κοπέλα τηλεφωνεί σπίτι της, αλλά δεν απαντά κανείς, κι εμείς βλέπουμε ακουστικά πεταμένα, σημάδι ότι κάτι δε πάει καλά.
Νοτιοκορεάτικη η παραγωγή, σε σκηνοθεσία και ... μεθυσμένο σενάριο κάποιου Ki-hwan Oh, σίγουρα θα γίνει remake στην Αμερική αργά η γρήγορα, γιατί η ιδέα είναι καλή. Κρίμα το γαματο poster.
Δείτε το trailer.